Τό κήρυγμα της Κυριακής. Κυριακή Δ´ Λουκᾶ (τοῦ Σπορέως) 12 Ὀκτωβρίου 2025.
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΙΕΡΑΠΥΤΝΗΣ ΚΑΙ ΣΗΤΕΙΑΣ
ΓΡΑΠΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ´ ΛΟΥΚΑ
(Ἡ παραβολὴ τοῦ σπορέως, 12 'Οκτωβρίου 2025)
Ἀδελφοί μου, ἀκούσαμε σήμερα στὸ Εὐαγγέλιο τὴν παραβολὴ τοῦ σπορέως, ποὺ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὅρισε νὰ διαβάζεται τὴν περίοδο αὐτή, διότι συμπίπτει μὲ τὴν ἔναρξη τῆς σπορᾶς τῆς γῆς ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἔναρξη τῶν κατηχητικῶν μαθημάτων.
Ὁ Ἰησοῦς στὴν παραβολὴ μᾶς λέει ὅτι «βγῆκε ὁ σποριὰς γιὰ νὰ σπείρει τὸν σπόρο του· καθὼς ἔσπερνε, ἄλλοι σπόροι ἔπεσαν στὸν δρόμο, ὅπου καταπατήθηκαν, καὶ τοὺς ἔφαγαν τὰ πουλιά. Ἄλλοι ἔπεσαν στὶς πέτρες καί, ὅταν φύτρωσαν, ξεράθηκαν, γιατὶ δὲν εἶχε ὑγρασία. Ἄλλοι σπόροι ἔπεσαν ἀνάμεσα σὲ ἀγκάθια καί, ὅταν αὐτὰ φύτρωσαν μαζί τους, τοὺς ἔπνιξαν. Ἄλλοι ὅμως ἔπεσαν στὸ γόνιμο ἔδαφος, φύτρωσαν κι ἔδωσαν καρπὸ ἑκατονταπλάσιο».
Οἱ μαθητὲς ἀκούοντας τὴν παραβολὴ αὐτή, ζήτησαν ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ νὰ τοὺς τὴν ἐξηγήσει. Ἐκεῖνος τοὺς ἀπάντησε ὅτι «ὁ σπόρος εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Οἱ σπόροι ποὺ ἔπεσαν στὸν δρόμο, εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἄκουσαν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ· ἔρχεται ὅμως ὕστερα ὁ διάβολος καὶ τὸν παίρνει ἀπὸ τὶς καρδιές τους, γιὰ νὰ μὴν πιστέψουν καὶ σωθοῦν. Οἱ σπόροι ποὺ ἔπεσαν στὸ πετρῶδες ἔδαφος, εἶναι ἐκεῖνοι πού, ὅταν ἀκούσουν τὸν λόγο, τὸν δέχονται μὲ χαρά, δὲν ἔχουν ὅμως ρίζα· γι᾿ αὐτὸ πιστεύουν γιὰ λίγο διάστημα καί, ὅταν ἔρθει ὁ καιρὸς τῆς δοκιμασίας, ἀπομακρύνονται. Αὐτοὶ ποὺ ἔπεσαν στὰ ἀγκάθια, εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἄκουσαν τὸν λόγο, συμπορεύονται ὅμως μὲ τὶς φροντίδες, μὲ τὸν πλοῦτο καὶ τὶς ἀπολαύσεις τῆς ζωῆς, πνίγονται ἀπ᾿ αὐτὰ καὶ δὲν καρποφοροῦν. Μὲ τὸν σπόρο ποὺ ἔπεσε στὸ γόνιμο ἔδαφος ἐννοοῦνται ὅσοι ἄκουσαν τὸν λόγο μὲ καλὴ καὶ ἀγαθὴ καρδιά, τὸν φυλᾶνε μέσα τους καὶ καρποφοροῦν μὲ ὑπομονή».
Ὁ Κύριος στὴν παραβολὴ τοῦ σπορέως μᾶς μίλησε μεταφορικὰ μὲ μιὰ εἰκόνα ποὺ μπορεῖ νὰ τὴν καταλάβει ὁ ἁπλὸς ἄνθρωπος τῆς κάθε ἐποχῆς, μάλιστα αὐτὸς ποὺ ἀσχολεῖται μὲ τὴ γεωργία ἢ τὴν κηπουρική. Ὅπως ὁ σπόρος ποὺ ὁ σποριὰς σπέρνει στὴ γῆ, κρύβει μέσα του πολλὴ μυστικὴ δύναμη, κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ποὺ πέφτει μέσα στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων, ἔχει τὴ δύναμη νὰ μᾶς ἀνακαινίσει καὶ νὰ μᾶς μεταγγίσει τὴ αἰώνια ζωή. Ἀπαραίτητη ὅμως προϋπόθεση γιὰ τὴν καρποφορία τοῦ σπόρου εἶναι τὸ γόνιμο ἔδαφος. Γι᾿ αὐτὸ θὰ πρέπει ὁ καθένας μας νὰ ἀναλογιστεῖ μήπως κάποιες φορὲς ἡ καρδιά μας εἶναι σὰν τὸν σκληρὸ καὶ πατημένο δρόμο, καὶ δὲν εἰσέρχεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ μέσα μας; Μήπως ἄλλοτε, εἶναι σὰν τὸ πετρῶδες ἔδαφος καὶ ἔχουμε ἀναλαμπὲς ἐνθουσιασμοῦ, οἱ ὁποῖες σύντομα σβήνουν; Καὶ μήπως ἄλλοτε τὰ ζιζάνια, δηλαδὴ οἱ μέριμνες καὶ ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου, ἀπωθοῦν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ; Ὡστόσο, ὅπως ἡ γῆ ὀργώνεται καὶ καθαρίζεται ὥστε νὰ δώσει καρπὸ ἑκατονταπλάσιο, ἔτσι καὶ ἡ καρδιά μας πρέπει νὰ καθαριστεῖ ἀπὸ τὴ σκληρότητα καὶ τὶς πέτρες καὶ τὰ ἀγκάθια γιὰ νὰ καρποφορήσει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.
Ἀγαπητοί μου, μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ σπορέως ὁ Θεὸς μᾶς καλεῖ νὰ φροντίσουμε καὶ νὰ καλλιεργήσουμε τὴ γῆ τῆς καρδιᾶς μας, ὥστε νὰ καρποφορήσει ἀληθινὴ ζωὴ ἡ ὕπαρξή μας. Καὶ ὅπως ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς γιὰ νὰ σαρκωθεῖ καὶ νὰ γίνει ἀληθινὸς ἄνθρωπος ἐπέλεξε τὴν τέλεια γῆ, τὴν Παναγία Παρθένο Μαρία, ἔτσι καὶ ὁ λόγος Του γιὰ νὰ καρποφορήσει μέσα μας καὶ ἀνάμεσά μας, χρειάζεται νὰ τοῦ προσφέρουμε τὴν καλὴ γῆ τῆς καρδιᾶς μας. Ἀμήν.
Ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη