ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΑΣΧΑ

Ημερομηνία δημοσίευσης 15.04.2019

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΑΣΧΑ
† ΚΥΡΙΛΛΟΣ
ΕΛΕΩ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΙΕΡΑΠΥΤΝΗΣ ΚΑΙ ΣΗΤΕΙΑΣ
ΤΩ ΙΕΡΩ ΚΛΗΡΩ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΟΦΡΟΥΡΗΤΩ ΛΑΩ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΑΠΥΤΝΗΣ ΚΑΙ ΣΗΤΕΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια»
(τροπάριον γ΄ Ωδής Κανόνος της Αναστάσεως)

Όλα σήμερα, αγαπητοί μου Αδελφοί, πληρούνται με το υπέρλαμπρο Φως και τη χαρά της Αναστάσεως του Κυρίου μας, η οποία είναι «εορτών εορτή και πανήγυρις των πανηγύρεων» και ημέρα «Λαμπρή», όπως την αποκαλεί ο πιστός λαός μας. Ο ιερός υμνογράφος του Κανόνος του Όρθρου της εορτής της Αναστάσεως Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός περιγράφει αυτή τη χαρά και το Φως της Αναστάσεως ως θεία φωτοχυσία, που πλημμυρίζει όχι μόνο τους ανθρώπους και όλη την κτίση, αλλά ακόμη και τον Άδη, ο οποίος πικραίνεται και καταισχύνεται. Οι ψυχές των κεκοιμημένων μαζί με τους ζώντες και τους Αγγέλους συναγάλλονται από το ευφρόσυνο γεγονός της Εγέρσεως του Κυρίου, για το οποίο όλος ο ορατός και αόρατος κόσμος συνεορτάζει και πανηγυρίζει.
Την Μεγάλη Παρασκευή παρακολουθήσαμε τον Κύριό μας να ανεβαίνει εκουσίως επάνω στο ξύλο του Σταυρού, καταπληγωμένο και πάσχοντα, να θυσιάζεται «υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας». Στον Όρθρο του Μεγάλου Σαββάτου ο «Βασιλεύς της δόξης» κατήλθε «εν τοις κατωτάτοις της γης», στον Άδη, όπου ελευθέρωσε τις ψυχές των δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης από το κράτος του θανάτου και του διαβόλου. Και από τον Εσπερινό της εορτής της Αναστάσεως, «την πρώτη Ανάσταση», το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου προγευόμαστε και εορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού, που είναι και ανάσταση όλης της ανθρώπινης φύσης. Γι’ αυτό η κάθοδος του Κυρίου μας στον Άδη είναι η εικόνα της Αναστάσεως στην Ορθόδοξη Εκκλησία. 
Με την Ανάσταση του Χριστού ο θάνατος έχασε τη δύναμή του και ο Άδης εξασθένησε. Έτσι τον βλέπουμε αλυσοδεμένο στο κάτω μέρος της εικόνας, ανίσχυρο πλέον, να στενάζει και να βοά: «Κατελύθη μου η εξουσία...», όπως ακοούσαμε στο τροπάριο του Μεγάλου Σαββάτου. Ο Απόστολος Παύλος, που αργότερα γνώρισε τον Αναστημένο Χριστό, μας βεβαιώνει ότι: «Χριστός εγερθείς εκ νεκρών ουκέτι αποθνήσκει, θάνατος Αυτού ουκέτι κυριεύει» (Ρωμ. 6, 9), δηλ. ο Αναστημένος Χριστός δεν είναι υπόδουλος στον θάνατο, γιατί ο θάνατος δεν τον εξουσιάζει πια. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας κάνουν λόγο για πίστη εξ ακοής και πίστη εκ θεωρίας, δηλ. εξ εμπειρίας και βιώματος, στην Ανάσταση του Κυρίου, την οποία πίστεψαν οι «ελπίζοντες επί Θεώ ζώντι» (Α΄  Τιμ. 4,10) αναρίθμητοι άγιοι μέσα στο διάβα των αιώνων. Η πίστη στην Ανάσταση του Χριστού και στην κοινή Ανάσταση όλων των ανθρώπων κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του ήταν η πίστη των Ομολογητών και των Μαρτύρων. Αυτό μαρτυρούν και επιβεβαιώνουν τα χαριτόβρυτα λείψανα των Αγίων. Αυτό ομολογούμε στο «Σύμβολο της Πίστεως» και αυτό είναι το ζητούμενο στη ζωή όλων μας. Να αποκτήσουμε ακλόνητη πίστη στην Ανάσταση του Χριστού και στην πέραν του τάφου ζωή.
Αγαπητοί μου αδελφοί, 
Η Ανάσταση του Χριστού σήμανε την ανάσταση της ανθρώπινης φύσης και την ελπίδα της δικής μας ανάστασης και λύτρωσης από την φθορά και τον θάνατο, ο οποίος πλέον έγινε θύρα και πέρασμα στην όντως ζωή. Στον περίφημο «Κατηχητικό Λόγο» του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ο οποίος διαβάζεται πριν την έναρξη της θείας Λειτουργίας του Πάσχα, τονίζεται ότι με την Ανάσταση του Χριστού ξεπεράστηκαν όλα τα ανθρώπινα προβλήματα. Πλέον κανείς δεν πρέπει να θρηνεί για τη φτώχεια και γενικά για τη στέρηση των αναγκαίων υλικών αγαθών, γιατί «εφάνη η κοινή Βασιλεία». Κανείς να μην κλαίει για τα αμαρτήματα που διέπραξε, γιατί «συγγνώμη εκ του τάφου ανέτειλε». Κανείς δεν πρέπει να φοβάται τον θάνατο, γιατί «ηλευθέρωσε ημάς ο του Σωτήρος θάνατος». Προϋπόθεση είναι να είμαστε ενωμένοι με τον Αναστάντα Χριστό, αφού, κατά τα αδιάψευστα χείλη Του, Αυτός είναι «το αμπέλι που δίνει ζωή στα κλήματα». Η ενότητα μαζί Του, η συμπόρευση, η συσταύρωση και η συμμετοχή στη χαρά της Ανάστασεώς Του πραγματοποιούνται μόνο μέσα στην Εκκλησία Του. 
Πατρικά εύχομαι το Φως του Χριστού να λάμψει σε όλους για να να δίδει νόημα, χαρά και ελπίδα στην ύπαρξη κάθε πιστού η ολιγόπιστου, και Ανάσταση στους πονεμένους, καταφρονεμένους, πλανεμένους, αδικουμένους, απελπισμένους και ασθενείς αδελφούς μας. Το άσβεστο Φως της Αναστάσεως του Κυρίου μας να φωτίζει και να καταυγάζει τον νου, την καρδιά και τα πρόσωπά μας, που συχνά σκοτεινιάζουν από μελαγχολία, άγχος, απελπισία και κατάθλιψη, ώστε με αναστάσιμη χαρά να αγωνιζόμαστε για να θυσιάζουμε το εγωϊστικό μας θέλημα και τις εμπαθείς επιθυμίες μας, και με αναστάσιμη ελπίδα να αντιμετωπίζουμε τους ποικίλους πειρασμούς και τις θλίψεις και δοκιμασίες της παρούσας ζωής μας.


Αδελφοί, «Χριστός Ανέστη»,  
«Αληθώς Ανέστη» ο Κύριος!
 Άγιον Πάσχα 2019

† Ο Ιεραπύτνης και Σητείας KYΡΙΛΛΟΣ
Διάπυρος προς τον Αναστάντα Κύριον ευχέτης πάντων υμών