ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ ΤOIΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ

Ημερομηνία δημοσίευσης 13.12.2018

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ ΤOIΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ
† ΚΥΡΙΛΛΟΣ
ΕΛΕΩ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΙΕΡΑΠΥΤΝΗΣ ΚΑΙ ΣΗΤΕΙΑΣ
Τῼ ΙΕΡῼ ΚΛΗΡῼ ΚΑΙ Τῼ ΘΕΟΦΡΟΥΡΗΤῼ ΛΑῼ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΑΠΥΤΝΗΣ ΚΑΙ ΣΗΤΕΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΤΕΧΘΕΝΤΟΣ 
ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ, ος έστι Χριστός Κύριος» (Λουκ. 2,11).

Αξιωνόμαστε και πάλι, αγαπητοί μου Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω, να εορτάσουμε την κατά σάρκα Γέννηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, και μαζί με τους Ποιμένες, τους Μάγους και τους Αγγέλους να δοξολογήσουμε και να εκφράσουμε τη μεγάλη ευγνωμοσύνη μας προς τον φιλάνθρωπο Θεό για το κοσμοσωτήριο αυτό γεγονός. Η Γέννηση του Κυρίου μας είναι η «μητρόπολις πασών των εορτών», όπως την ονόμασε ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, επειδή είναι η αρχή και η πηγή όλων των σωτηριωδών γεγονότων που ακολούθησαν, των Θεοφανείων, της Μεταμορφώσεως, των Παθών, του Σταυρού, και βέβαια της Αναστάσεως, χωρίς την οποία δεν θα εκληρωνόταν ο σκοπός της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού. 
Η σάρκωση του Υιού του Θεού ήταν το απ’ αιώνος κεκρυμμένο μυστήριο στη βουλή του Τριαδικού Θεού, που πραγματοποιήθηκε όταν ήλθε «το πλήρωμα του χρόνου» (Γαλ. 4,4) και δείχνει το αγαθό, το σοφό, το δίκαιο και το δυνατό του Θεού, κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας μας. Ο Θεός, από άφατη αγάπη για τον άνθρωπο της πτώσεως, φανερώθηκε και ως άνθρωπος ανάμεσα στους ανθρώπους. «Ο άσαρκος σαρκούται, ο άπειρος Θεός σμικρύνεται, ο άναρχος άρχεται, ο άκτιστος κτίζεται». Το κτιστό ενώνεται με το άκτιστο, το πεπερασμένο με το άπειρο, το χρονικό με το άχρονο, το υλικό με το άϋλο και ο άνθρωπος με τον Θεό. 
Με τη Γέννηση του Χριστού από την Παρθένο Μαρία εκπληρώθηκαν όλες οι προφητείες και οι προσδοκίες των λαών που ανέμεναν τον Μεσσία ως Λυτρωτή και Σωτήρα του κόσμου. Ο Θεός σαρκώνεται και προσλαμβάνει τη θνητή και παθητή φύση του ανθρώπου, καταργώντας το γόητρο της αλαζονείας και παραδίδοντας για όσους θέλουν να ακολουθήσουν τα ίχνη Του ένα άλλο πρότυπο ζωής, που χαρακτηρίζεται από το ταπεινό φρόνημα και την απλότητα της ζωής. Ο Λυτρωτής του κόσμου εισέρχεται στην ιστορία του ανθρώπου όχι ως βασιλιάς σε κάποιο παλάτι ή ως σοφός, αλλά γεννάται φτωχικά και ταπεινά σε σπήλαιο άλλου τόπου, ανάμεσα σε ζώα, μεγαλώνει στην άσημη Ναζαρέτ, υποφέρει, ταλαιπωρείται, καταδιώκεται από τον Ηρώδη και φεύγει εξόριστος στην Αίγυπτο, και στο τέλος φτάνει στην άκρα ταπείνωση, στον σταυρικό και ατιμωτικό θάνατο.
Η Γέννηση του Ιησού Χριστού είναι ιστορικό γεγονός, «το μόνον καινόν υπό τον ήλιον», όπως διδάσκει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Η ιστορικότητα του γεγονότος δεν αίρει το μέγα μυστήριο της θείας ενανθρωπήσεως, αλλά και το μυστήριο της Θείας οικονομίας δεν καταργεί την ιστορικότητα της φανέρωσης του Θεού στον κόσμο, κατά την οποία ενώνονται τα πρώην διεστώτα, δηλ. το κτιστό με το άκτιστο, η γη με τον ουρανό. Ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να συλλάβει και να κατανοήσει το μέγα και παράδοξο υπερφυές αυτό «μυστήριον της ευσεβείας», πως ο Θεός έγινε άνθρωπος και ενώθηκε η θεία με την ανθρώπινη φύση «ασυγχύτως, αχωρίστως, ατρέπτως και αδιαιρέτως». Ακόμα και ο ιερός υμνογράφος αναρωτιέται: «Ο αχώρητος παντί πως εχωρήθη εν γαστρί;» δηλαδή, Αυτός που δεν τον χωρούν τα σύμπαντα, πώς χώρεσε στη γαστέρα της Θεοτόκου;
Αγαπητοί μου Αδελφοί,
Όταν ο χοϊκός άνθρωπος συλλάβει το ύψος, το βάθος και το μέγεθος του μυστηρίου της ενσαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού και της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, δεν έχει παρά να αισθανθεί μεγάλη χαρά, η οποία μετατρέπεται σε δοξολογία και ευχαριστία προς τον Ενανθρωπήσαντα Θεό, όπως ακούσαμε στους εξαίσιους ύμνους των Χριστουγέννων. Η υμνολογία μας επισημαίνει ότι το θείο Βρέφος δεν είναι απλώς το «παιδίον», ένα νεογέννητο παιδάκι, αλλά είναι και παραμένει ταυτόχρονα ο υπερούσιος και απρόσιτος Θεός, ο οποίος «εαυτόν εκένωσε μορφήν δούλου λαβών, εν ομοιώματι ανθρώπων γενόμενος» (Φιλ. 2,7) για να σώσει το ανθρώπινο γένος. Στον Χριστό θεώθηκε η ανθρώπινη φύση και όταν ο άνθρωπος ενώνεται μαζί Του θεραπεύεται από τη φθαρτότητα και τη θνητότητα, περνά από την κατάσταση της δουλείας στην υιοθεσία του από τον Θεό και γίνεται κληρονόμος της αιώνιας Βασιλείας Του.   
Σε μια εποχή που πολλά από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας προκαλούν πόνο, θλίψη και μελαγχολικές σκέψεις, ας δούμε «που εγεννήθη ο Χριστός» για να Του προσφέρουμε, αντί χρυσό, λιβάνι και σμύρνα που πρόσφεραν οι τρεις Μάγοι, τον νου, την καρδία και τη βούλησή μας. Ας στραφούμε νοερά προς το θείο Βρέφος, προσπαθώντας να ξεφύγουμε από την καθιερωμένη εθιμοτυπία των ημερών που επιβάλλει μόνο ψώνια, δώρα, λαμπιόνια, ευχές και πλούσιο τραπέζι. Ας αντλήσουμε έμπνευση, πίστη, αντοχή και ελπίδα για την υπέρβαση των δοκιμασιών και των προσωπικών και κοινωνικών αδιεξόδων μας από τον νηπιάσαντα Κύριο μας Ιησού Χριστό, που μπορεί να τα μεταποιήσει όλα σε ευκαιρίες πνευματικής ωριμότητας και σε πίστη και προσδοκία για την αιώνια ζωή. Αμήν!

Αδελφοί, Χριστός Ετέχθη!  
Αληθώς Ετέχθη!
Χριστούγεννα 2018

 

† Ο Ιεραπύτνης και Σητείας ΚΥΡΙΛΛΟΣ
Διάπυρος προς τον Ενανθρωπήσαντα Σωτήρα ευχέτης πάντων υμών